Claudia vertelt:
“Sinds een aantal maanden hebben wij een nieuw paard: Jolly. Een tinkerruin van 14 jaar oud. Mijn dochter rijdt al jaren en ik heb vroeger veel gereden maar reed de laatste jaren nog maar heel weinig. Met Jolly moest daar weer verandering in komen en die verandering is ook gekomen. Ik vond het enorm wennen om op zo’n enorm beest met zo’n aparte zit. Maar al snel had ik door dat het voor Jolly ook wennen was. Hij had een slechte conditie en had grote moeite om over de hoefslag in de bak te lopen. Als ik erop zit voelt het alsof we alle 2 beginners zijn die alles opnieuw moeten leren en dat is ook gewoon zo. Dat schept een extra band met Jolly. Hij heeft moeite en moet zijn best ervoor doen, ik ook. We leren van elkaar. Nadat ik een tijdje aan het gevoel gewend was geraakt heb ik, samen met een stalgenoot, de stoute schoenen aangetrokken en een les met Vera afgesproken.
Jolly is zo krom als een hoepel en ik ben zo stijf als een plank, een olijk duo.. [dat valt erg mee hoor! (note van Vera) 🙂 ] maar heel rustig, helemaal op mijn eigen tempo geeft Vera allerlei aanwijzingen die ik vervolgens kan gaan oefenen. Er is geen stress in de les, er is ruimte voor Jolly en voor mij om ons samen te ontwikkelen. Het voelt heel harmonisch ook al zijn de oefeningen behoorlijk pittig en zijn Jolly en ik echt moe na de les. Ik leer heel veel en merk aan Jolly dat ook hij veel leert. Ik stap iedere keer enthousiast van mijn paard.
Onlangs zei ik tegen mijn les- en stalgenoot dat ik denk dat Vera “het gaat maken” in wat ze doet. Het gaat haar natuurlijk af, met een gemak en rust en geduld waar ik in ieder geval heel blij van word en Jolly volgens mij ook.
Claudia van Dam”